Forum Dyskusyjne

[xavras]

Jestem autentycznie wstrząśnięty. Newsweek Polska - "Co dwunasty Polak wychowuje dziecko innego mężczyzny i nie zdaje sobie z tego sprawy". Co o tym sądzicie? Ja już wiem, że pierwszą rzeczą jaką zrobię po porodzie będzie test DNA (zgodnie ze starą, dobrą maksymą NKWD - "ufaj, ale sprawdzaj" )

Dodatkowo - co lepsze dla nas - oszukani mężczyźni będą mogli ubiegać się o zwrot alimentów, jeśli wyjdzie to po czasie, najpewniej od biologicznego ojca.

Pytanie numer dwa - co byście zrobili, gdybyście znaleźli się w takiej sytuacji?

[Paulina]

Po przeczytaniu tytułu topki myślałam, że jego zawartość będzie nieco inna... Ale nieważne.
Co dwunasty mężczyzna - to raptem 8%, czyli wcale niedużo. Nie chce mi się szukać teraz wiarygodnych badań, ale wydaje mi się, że znacznie więcej mężczyzn przyznaje się do zdradzania swoich partnerek. Nie mówiąc o tym, że to właśnie mężczyźni robią innym mężczyznom takie numery (z kobietami oczywiście ).
Ale generalnie uważam, że szukanie sprawiedliwości po latach jest jakąś pomyłką. Dlaczego obciążać biologicznego ojca, podejrzewam, że jakaś część z nich - może nawet większość, nie wie, że są ojcami. Jeśli już koniecznie ktoś powinien odpowiadać za wprowadzenie takiego mężczyzny w błąd - to kobieta.
Poza tym, uważam, że ojcostwo to nie tylko kwestia przekazania genów, a nawet nie przede wszystkim. To przede wszystkim miłość do dziecka, jego wychowywanie. No i pytanie - okazuje się, że facet nie jest biologicznym ojcem. I co - nagle dziecko znika z jego życia? Znika ta miłość, przywiązanie? "Nie mów do mnie tato"?

Co do sprawdzania ojcostwa po porodzie, to ja bym się czuła obrażona, że mój mężczyzna może mieć wątpliwości co do mojego prowadzenia się. To już nawet nie chodzi o zaufanie, ale powinien wiedzieć, że stosunek poza związkiem uwłaczałby mojej godności.

[xavras]

Różnica między zdradzającymi płciami to 0,2% na "korzyść" kobiet, więc zdradzający mężczyzna to stereotyp.

Właśnie w kościołach są pierwsze komunie. Dwójka dzieci z 24 (statystycznie) nie jest wychowywana przez biologicznego ojca, przecież to nie jest ilość wybitego piwa po którym urywa się film, liczba okularników na iluś tam. 8% to cholernie dużo, nawet bez odpalania kalkulatora i wyliczenia konkretnej liczby i co do tego mogę Cię zapewnić - to jest problem.

W każdym razie, co do testów - jestem za wprowadzeniem ich do zwykłego wachlarza badań poporodowych. Nie znam się na tym, nie wiem co bada się u noworodka, ale na pewno badanie ojcostwa powinno być badaniem podstawowym. Także powinno zostać zmienione prawo tak, że bycie w związku z matką dziecka nie stawia nas automatycznie w roli ojca biologicznego.

Po drugie - kobieta niezdradzająca nie ma się czego przecież obawiać. Osobiście wolałbym mieć taką pewność, że dziecko mojej partnerki jest moim dzieckiem - skoro ona może mieć taką pewność, ja także sobie tego życzę.

A kwestia uznania nieswojego dziecka jednak za swoje, przy okazji takiej sytuacji to kwestia osobista i zależna od każdego człowieka. Ja osobiście przekonany do tego, co
proponujesz Ty bym nie był.

Ostatnia kwestia - żądanie zadośćuczynienia. Co tu dużo mówić, kobieta oszukująca mężczyznę, który dziecko wychowuje (a nie jest ojcem) powinna stanąć przed sądem za właśnie oszustwo i szkody moralne, chociaż w Polsce takie pojęcie chyba nie istnieje. Niemniej jednak pytanie, od kogo chcemy zwrot pieniędzy za alimenty jest dla mnie nierozstrzygnięte - niby kobiety, ale "rękę" przyłożył do tego także biologiczny ojciec dziecka.

[Paulina]

[xavras]

Więcej złego wyrządzi dowiedzenie się o byłej zdradzie partnerki niż jej urażona duma. A skoro, jak piszesz, nie ma sobie nic do zarzucenia - to w czym problem? W ogóle co Ty sugerujesz? Że taka wiadomość to właściwie nic takiego? Tak to odbieram - jakbyś uważała, że tak właściwie to nieważne i tak liczy się tylko to, kto dziecko wychował. I, co już pisałem, skoro kobieta może mieć pewność (z racji genetycznych), to co złego jest w tym, że mężczyzna też chce? Zresztą co ma do tego zaufanie? Nie takie rzeczy się działy, dzieją i dziać będą. Nie jednemu ukochana kobieta wbiła nóż w plecy i jeszcze wbije niejednemu, chociaż ten by ją na rękach nosił całe życie. A tak wielkiego świństwa mężczyzna zrobić kobiecie nie może, nawet jakby sam puszczał się codziennie z inną. Lepiej mieć pewność i żyć szczęśliwie niż przechodzić taki koszmar. Każdy z tu obecnych przyszłych ojców, może zadać sobie pytanie - a może ja będę tym dwunastym, czy nie lepiej sprawdzić ponad wszelką wątpliwość?

A co do badań - niestety, ale nic więcej nie mogę Ci powiedzieć z braku dokładniejszych informacji. Coś tam było wspomniane, że to badania doświadczonego lekarza podczas wieloletniej praktyki itd. Ale skoro szanująca się gazeta umieszcza takie dane - mogę uznać je za wiarygodne, przecież Newsweek to nie Fakt.

[Kya]

Gdyby mój facet po urodzeniu dziecka zażądał testów na ojcostwo mógłby mi się przez kilka dni na oczy nie pokazywać.
To praktycznie tak, jakby mi powiedział: chcę sprawdzić, czy nie puszczałaś się gdzieś na boku będąc już ze mną.
I w sumie wtedy przyszłaby też chwila zastanowienia skąd u niego taki brak zaufania? A może na podstawie własnego zachowania?
Może i przesadzam, ale u mnie brak zaufania budzi taką samą podejrzliwość.


A co do obowiązkowych badań ojcostwa zaraz po urodzeniu dziecka to nie będę już tego komentować, bo wydaje mi się, że Paulina zrobiła to najlepiej.

[Eos]

[Paulina]

Cytat:

Więcej złego wyrzÄ dzi dowiedzenie się o byłej zdradzie partnerki niĹź jej uraĹźona duma. A skoro, jak piszesz, nie ma sobie nic do zarzucenia - to w czym problem?

I tu nie różnisz się niczym od przeciętnego faceta - nie jesteś w stanie zrozumieć kobiety. To nie chodzi o urażoną dumę. To jest po prostu największej wagi obraza, bezpodstawne (w większości przypadków - 92%, siedmiu na osiem, dwudziestu dwóm na dwadzieścia cztery!!) odebranie kobiecie czci.
Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której ja rodzę dziecko, położna komunikuje - "ma pan syna", a on odpowiada "to się okaże"... Domniemanie zdrady, jakie kryje się za żądaniem potwierdzenia ojcostwa przez badanie byłoby dla mnie upokarzające. Upokarzająca byłaby świadomość, że mój własny osobisty mąż ma mnie za niewierną sukę.

xavras napisał/a:

W ogóle co Ty sugerujesz? Że taka wiadomość to właściwie nic takiego? Tak to odbieram - jakbyś uważała, że tak właściwie to nieważne i tak liczy się tylko to, kto dziecko wychował.

Nie mówię, że to nic takiego. Uważam jednak, że bezcelowe jest badanie każdego dziecka "na zgodność z domniemanym ojcem", skoro zdecydowana większość mężczyzn jest ojcami dzieci, które wychowuje lub wie, że wychowuje dzieci nie swoje. I nic nie zmieni mojego zdania w kwestii tego, że jak jakiś facet ma takie straszne wątpliwości, bo dziecko ma oczy sąsiada, a nos listonosza, to niech sobie sam zafunduje badania. Wiarygodne badanie DNA to koszt minimum 1400 zł, test, który można wykorzystać w sądzie ok. 1900 zł (sprawdziłam cenniki w dwóch laboratoriach). W samej Warszawie rodzi się około 45 dzieci dziennie (dane GUS z 2006). Załóżmy, że 3 z tych dzieci ma ojca NN. W wariancie zwykłym 42*1400= 58800zł. Słownie: pięćdziesiąt osiem tysięcy osiemset złotych. DZIENNIE. Rocznie to daje 21462000 zł, słownie dwadzieścia jeden milionów czterysta sześćdziesiąt dwa tysięce złotych. Ale to tylko dla samej Warszawy. W 2006 roku w Polsce przyszło na świat 374244 żywych dzieci. 374244*1400=523 941 600 - czyli pięćset dwadzieścia trzy miliony dziewięćset czterdzieści jeden tysięcy sześćset złotych. Niech to nawet będzie i 500 mln, bo części dzieci nie będzie do kogo porównać. Czy naprawdę sądzisz, że w tym kraju nie ma już na co wydawać pieniędzy, żeby 500 mln zł marnować na podbudowanie męskiego ego i upodlenie kobiet? Za to można oddłużyć kilka szpitali, dać skromne, bo skromne, ale podwyżki nauczycielom.

xavras napisał/a:

KaĹźdy z tu obecnych przyszłych ojcĂłw, moĹźe zadać sobie pytanie - a moĹźe ja będę tym dwunastym, czy nie lepiej sprawdzić ponad wszelkÄ wÄ tpliwość?

A ja wciąż upieram się, że większość mężczyzn może ponad wszelką wątpliwość stwierdzić, że nie potrzebuje takich testów. Owszem, sytuacje są różne, ale nie czyńmy reguły z ułomności 8% kobiet jeśli 92% kobiet jest w porządku!!
Domyślam się, że dowiedzenie się, że się nie jest ojcem nie jest łatwe do przełknięcia, ale:
a) można się tego nigdy nie dowiedzieć i żyć szczęśliwie,
b) można się dowiedzieć, jakoś to przeboleć i żyć szczęśliwie,
c) oczywiście można się też nie pogodzić, szukać sprawiedliwości w sądach i przeżywać koszmar
Niezależnie od opcji - należy jednak pamiętać, że w tym wszystkim nie chodzi o telewizor, wersalkę czy jakąkolwiek bądź rzecz. Chodzi o dziecko. O dziecko, które nie jest winne temu, że jest. Które może nie zrozumieć, dlaczego tata nagle przestał je kochać, ewentualnie przyjmie, że to ono coś zawiniło.
Nie chcę usprawiedliwiać kobiet, które zaszły w ciążę z innym mężczyzną niż mąż czy partner, bo mam o nich zdanie jak najgorsze. Ale czy one same mogą mieć pewność, że ojcem ich dziecka jest ten, z którym zdradziły? ...

xavras napisał/a:

A co do badań - niestety, ale nic więcej nie mogę Ci powiedzieć z braku dokładniejszych informacji. Coś tam było wspomniane, że to badania doświadczonego lekarza podczas wieloletniej praktyki itd.

Jeżeli są to dane z praktyki jednego lekarza, nieważne jak doświadczonego, to moim skromnym zdaniem o kant pupy można takie dane potłuc. Nie wierzę w możliwość dobrania reprezentatywnej próby dla całego społeczeństwa jedynie z grona pacjentów, pewnie z jednej okolicy. Żeby zrobić wiarygodne badanie trzeba czegoś więcej niż jednego lekarza.

xavras napisał/a:

Ale skoro szanujÄ ca się gazeta umieszcza takie dane - mogę uznać je za wiarygodne, przecieĹź Newsweek to nie Fakt.

Ja nie widzę szczególnej różnicy między Newsweekiem a Faktem - to wciąż jeden wydawca. Skąd przekonanie, że Newsweek ma monopol na nieomylność? Czy gdyby opublikował wyniki moich badań o aborcji, w których ponad 90% osób opowiedziało się przeciw aborcji na życzenie - też byś stwierdził, że są wiarygodne? Pewnie tak, bo tak jak tutaj nie byłoby pełnej informacji o badaniu. Nie przywiązywałabym się zbytnio do danych, do których nie da się dotrzeć. No - a właściwie skąd pewność, że liczby te nie są li jedynie dziennikarską konfabulacją? Skąd wiadomo, że lekarz nie przeprowadził badania na 12 rodzinach, w jednej stwierdził rzeczoną nieprawidłowość i na tej podstawie postawił tezę? Nie wiadomo. Dla mnie to nadal socjografia.

[xavras]

Cytat:

Ja strzeliłabym mu jeszcze po mordzie.

A co ma zrobić mężczyzna który po latach dowie się, że nie wychowywał własnego dziecka? Też "strzelić kobietę po mordzie?".

Dobra, a teraz można wrócić do poważnej dyskusji...

Dlaczego to takie bezpodstawne? 15% kobiet ma kochanka, z którym jest ponad rok - jak wynika ze statystyk. Ponad rok! Nie licząc tych dziwek, które puściły się raz, czy dwa. Ok, ok, mężczyźni zdradzają tak samo, ale mężczyźni w tej chwili nie rodzą dzieci. No dobra, mniejsza o to, jeśli kobieta daje mężczyźnie podstawy do tego, żeby był przekonany co do jej wierności. W artykule zostały opisane takie właśnie przykłady "łże-ojców" - oni też byli przekonani, a skończyło się jak skończyło. To mną najbardziej wstrząsnęło.

Zresztą jak pisałem - dużo zależy od kobiety i sytuacji. Nie mogę powiedzieć nic o innych, konkretnych osobach, ale na przykład ja teraz i tylko teraz (bo nie mam wglądu w przyszłość) na taki test bym się zdecydował w stu procentach. Może za jakiś czas tak nie będzie, gdybym pisał to parę miesięcy wcześniej - również nie byłbym tego pewien. Niemniej jednak na pewno wielu ojców nie czuje takiej potrzeby, a następnie kończy się tragicznie.

Jeszcze co do tego szczęśliwego życia. Takiego życia nie uznałbym za szczęśliwe, nawet gdybym w jakiś cudowny sposób dowiedziałbym się tego po śmierci. Życie w nieświadomości to jest dopiero koszmar, a co lepsze - z kobietą, która zrobiła takie coś a potem udawała, że wszystko jest ok.

Mówisz, że dziecko nie jest wersalką, a zaraz potem traktujesz mężczyznę jak wersalkę. Ja ani przez chwilę nie dziwiłbym się takiemu, który rozpocząłby nowe życie po takich doświadczeniach nie chcąc do nich wracać. Zresztą nikt nie mówi o zaprzestaniu kochania, ale osobiście też nie byłbym w stanie zdecydować się na takie same stosunki z tym dzieckiem, mimo że była to wina matki.

500 mln za ratowanie życia tysięcy mężczyzn przed takim czymś uznaję mimo wszystko za odpowiednią cenę. I nie chodzi o upodlenie 8% kobiet. Policz, że na każde dziecko przypada jeden ojciec (odkrywcze ) i wylicz tak samo dokładnie ich ilość którzy nie będą wychowywać własnego dziecka. Koszmar.

A co Newsweeka - nie chcę mi się spierać, bo gazetę i tak tworzą dziennikarze - po pierwsze, a po drugie - kwestia zawierzenia, oczywiście.

[Kya]

Xavras podchodzisz do tematu tak, jakby to, że faceci wychowują nieswoje dzieci było winą tylko i wyłącznie kobiety a nie też drugiego nieodpowiedzialnego faceta, którego własne dziecko nie obchodzi, a może jest tak nieodpowiedzialny, że śpi z kim popadnie i nie myśli o tego konsekwencjach.
Gdybym chciała patrzeć na to w ten sposób co Ty napisałabym teraz, że to faceci facetom świństwo robią, ale nie będę niesprawiedliwa, bo to nie jest wina ani tylko kobiet ani tylko mężczyzn.

Cytat:

Nie liczÄ c tych dziwek, ktĂłre puściły się raz, czy dwa. Ok, ok, mężczyĹşni zdradzajÄ tak samo, ale mężczyĹşni w tej chwili nie rodzÄ dzieci.

I tylko dlatego, że to kobiety rodzą dzieci nazywasz je dziwkami, jeśli mają ochotę na przypadkowy seks? Dlaczego to tylko faceci mogą zaliczać?

I nie do końca rozumiem "ratowanie życia tysięcy mężczyzn przed czymś takim" i sumy pieniędzy, którą wymieniasz i nazywasz odpowiednią. Czy Ty sobie zdajesz sprawę na ile ważniejszych rzeczy brakuje w naszym państwie pieniędzy?

I już odbiegając od wszystkiego: czy naprawdę wychowywanie nie własnego dziecka jest aż takim koszmarem i czy aż tak człowieka wstręt do niewinnego dziecka przejmuje? Czy w rodzinie naprawdę nie liczy się nic więcej niż to, kto jest "dawcą spermy" ?

Ohydnie mi się zrobiło, jak pomyślałam, do jakiego upodlenia człowieka dochodzimy idąc Twoim tokiem myślenia...

[Eos]

Cytat:

A co ma zrobić mężczyzna który po latach dowie się, że nie wychowywał własnego dziecka? Też "strzelić kobietę po mordzie?".

A co ma zrobić kobieta, która została zdradzona i jej ukochany facet ma dziecko z inną lub chodzi na dziwki? Bo śmiem twierdzić, że to nie będzie tylko 8% męskiej populacji.

xavras napisał/a:

500 mln za ratowanie życia tysięcy mężczyzn

Xavras, jesteś cholernym egoistą. ŻYCIA? Warto byłoby pomyśleć czasem o kobiecie, a nie tylko o swoim tyłku. Bo wyobraź sobie, że my też mamy swoją dumę i (o boże!) też CZUJEMY. Sprowadzasz życie na niebezpieczny poziom zbliżony do zwykłej egzystencji. Facet wiąże się z kobietą, sypia z nią, ma z nią dziecko, sprawdza ją... Jak dla mnie jest szczyt bezczelności. I nie chodzi mi tu o przypadki, kiedy mężczyzna rzeczywiście ma podstawy do wątpliwości o ojcostwo. A niewątpliwie artykuł w Newsweeku nie jest dowodem na to, że ukochana kobieta ma dzidziusia z listonoszem a wmawia mężowi, że to jego. Ale wiesz, Twój problem polega na tym, że Ty rzeczywiście nigdy tego nie zrozumiesz, choćby nie wiem co.

Co do zdania Pauliny przychylam się w 100 procentach.

[xavras]

Cytat:

Bo śmiem twierdzić, że to nie będzie tylko 8% męskiej populacji.

Pewnie, tak samo więcej niż 8% kobiet zdradza swoich 'ukochanych' mężów.

Cytat:

A niewÄ tpliwie artykuł w Newsweeku nie jest dowodem na to, Ĺźe ukochana kobieta ma dzidziusia z listonoszem a wmawia mężowi, Ĺźe to jego.

Nie, ale zwraca uwagę na faktyczny problem, 8% wszystkich ojców to tysiące.

Kya, nigdy i nigdzie nie poparłem zdrady, którą de facto i sensu largo się brzydzę. Po prostu uważam, że to jakaś paranoja - kobiety krzyczą jak to są krzywdzone i w ogóle, a tak naprawdę żadna z Was nie pomyśli o płci męskiej, która (o boże!) CZUJE. Wystarczy powiedzieć 'dziecko' i szał, amok, mężczyzna w ogóle się nie liczy. I nie mówię, że życie z takim dzieckiem to powód do darcia szat (chociaż do skakania z radości też nie), można ułożyć sobie życie, ale niech żadna mi nie mówi, że to nic takiego...

W ogóle to jakiś rodzaj babskiej solidarności, czy co? Jasne, to wina jej kochanka, a nie kobiety, ha ha ha.

[Fantasia]

[Paulina]

Cytat:

500 mln za ratowanie Ĺźycia tysięcy mężczyzn przed takim czymś uznaję mimo wszystko za odpowiedniÄ cenę. I nie chodzi o upodlenie 8% kobiet.

Po pierwsze: żaden mężczyzna nie umrze, jak nie zrobi testu na zgodność z dzieckiem. A po drugie: upodli się nie 8% winnych kobiet, tylko 92% tych, które mają czyste sumienia!

xavras napisał/a:

15% kobiet ma kochanka, z ktĂłrym jest ponad rok - jak wynika ze statystyk. Ponad rok! Nie liczÄ c tych dziwek, ktĂłre puściły się raz, czy dwa. Ok, ok, mężczyĹşni zdradzajÄ tak samo, ale mężczyĹşni w tej chwili nie rodzÄ dzieci.

No proszę, 15% kobiet ma kochanka ponad rok. A ile procent mężczyzn ma kochanki ponad rok? Dlaczego kobiety mają cierpieć dlatego, że tak je wymyśliła natura, że to one rodzą dzieci? Nie widzę powodu, dla którego miałyby być tylko z tego tytułu bardziej podejrzane o zdradę niż mężczyźni i jeszcze z tego tytułu poniżane.
A propos - dykteryjka. Był kiedyś przypadek, słyszałam w radiu. Pewna pani zaszła w ciążę. Była przekonana, że z mężem, bo z żadnym innym mężczyzną przyjemności nie miała. A tu zonk - mija 9 miesięcy i pani rodzi czarne dziecko. Mąż oczywiście szok, rozwód i tak dalej. Ale pani, która miała czyste sumienie, wynajęła d
detektywa, który doszedł do tego, jak doszło do poczęcia takiego dziecka. Otóż wyszło, że ów mąż miał kochankę. Kochanka ta miała kochanka - Murzyna. I mąż tej pani na swoim sprzęcie przeniósł do swojej żony nasienie tego Murzyna. Rozwód był, z winy męża. Pewnie procent takich poczęć jest niewielki, ale jak widać, są one możliwe.

xavras napisał/a:

tak naprawdę żadna z Was nie pomyśli o płci męskiej, która (o boże!) CZUJE. Wystarczy powiedzieć 'dziecko' i szał, amok, mężczyzna w ogóle się nie liczy.

Jeżeli obok siebie mają stać - mężczyzna ze swoją urażoną dumą i skrzywdzone dziecko - to tak, mam gdzieś uczucia mężczyzny.
Ty patrzysz na sprawę tylko z perspektywy mężczyzny, a strony są jeszcze dwie, czy Ci się to podoba, czy nie - kobieta i dziecko. I dziecko ma w tym wszystkim najgorzej, to ono przeżywa największy szok i to ono najbardziej cierpi. Więc nie dziw się, że kobiety, które są lub mogą być matkami, będą stawać po stronie dziecka (nie po stronie oszukującej kobiety).

Fantasia napisał/a:

To, Ĺźe Twoja Ĺźona urodzi dziecko wg prawa nie jest to rĂłwnoznaczne z tym, Ĺźe jesteś ojcem tego dziecka. ZAWSZE się pytajÄ "kto jest ojcem?" jeśli masz wÄ tpiliwości nikt nie ma prawa wpisać twojego nazwiska nawet jeśli chodzi o twojÄ Ĺźonę...

Nie, Fantasia. Dziecko żony jest zawsze dzieckiem męża, o ile ten nie wystąpi do sądu o zaprzeczenie ojcostwa. Mało tego, jeśli dziecko urodzi się do 300 dni po rozwodzie lub orzeczeniu separacji - jest dzieckiem byłego męża. Znajomi właśnie są w trakcie takiego procesu. Ona urodziła dziecko miesiąc po rozwodzie i pomimo tego, że on jest ojcem dziecka, nie mógł go uznać, bo zgodnie z literą prawa pochodzi od byłego męża:

Cytat:

Kodeks rodzinny - Art. 62. [Domniemanie pochodzenia dziecka] § 1. JeĹźeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub uniewaĹźnienia, domniemywa się, Ĺźe pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeĹźeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji. § 2. JeĹźeli dziecko urodziło się przed upływem trzystu dni od ustania lub uniewaĹźnienia małżeństwa, lecz po zawarciu przez matkę drugiego małżeństwa, domniemywa się, Ĺźe pochodzi ono od drugiego męża. § 3. Domniemania powyĹźsze mogÄ być obalone tylko na skutek powĂłdztwa o zaprzeczenie ojcostwa.

Swoją drogą, 300 dni to jakieś kuriozum, bo ciąża trwa krócej.

[Fantasia]

Paulina, dzięki za wyprowadzenie mnie z błędu, nie wiedziałam, że tak to wygląda. Oparłam się na przypadku mojego kuzyna, który wrócił za zagranicy po pół roku a jego żona była wtedy w drugim miesiącu ciąży i nie mieli problemów żeby w żadnych papierach przy tym dziecku nie było jego nazwiska ani żadnych jego danych. Już w szpitalu wpisano jako imię ojca tego innego mężczyzny z którym resztą ona po ich rozwodzie sie związała. Cała procedura "rozejścia" się i odseparowania się od dziecka była kwestią podpisania dwóch papierków.
Chociaż możliwe, że to była jakaś sprawa precedensowa.

Cytat:

Po pierwsze: Ĺźaden mężczyzna nie umrze, jak nie zrobi testu na zgodność z dzieckiem. A po drugie: upodli się nie 8% winnych kobiet, tylko 92% tych, ktĂłre majÄ czyste sumienia!

to by mógłbyś wniosek z całej tej dyskusji.

Kolejnym niech będą sprawy finansowe bo państwa na to nie stać.
A poza tym xavras, nie codziennie Ci się rodzą dzieci.. jak masz wątpliwości to wydaj te ok 2tys. i się przekonaj. Licz się jednak z tym, że kobieta może (i w 92% tak jest) być uczciwa względem Ciebie i poczuje się bardzo urażona takim brakiem zaufania.