Forum Dyskusyjne

[Krystyna]

"Dwóch rosłych Aniołów wyprasza mnie z nieba...mówią, że miejsca dla niecierpliwych w niebie nie ma..."
Jesteście cierpliwi? Wszystko o cierpliwości

[Mixmonia]

Jestem! Jakbym nie była cierpliwa, to bym nie osiągła to co mam i nie dałabym rady ciągnąć dalej pare rzeczy w moim życiu.

Byciem cierpliwym to nic trudnego, tylko trzeba chcieć Nieraz mi się zdażyło, że już pomału traciłam cierpliwość... ale zawsze dochodziłam do wniosku, że jak stracę tą cierpliwość i się poddam, to już nie będę sobą! Bo wtedy ''przegrałabym'' tą walke i by wyszło na to, że nie dążyłam do tego co pragnę. W moim życiu wszystko co najważniejsze jest teraz dla mnie, musiałam to osiągnąć z cierpliwośćią. (i dzięki temu mi wszystko wychodzi)

Trzeba być w życiu cierpliwym i podchodzić z optymizmem

[somebody]

Nie jestem...niestety...Nie umiem czekać, czasami jestem do tego zmuszona, ale strasznie mnie to irytuje, wszystko chciałabym "zaraz, już", nie potrafię pomału dochodzić do celu, a już największym moim przekleństwem jest słomiany zapał...no cóż- pracuję nad sobą cały czas...

[Eos]

W sumie to zaleĹźy.
Jeżeli na czymś mi bardzo, bardzo zależy i liczę na szybkie załatwienie sprawy bywam cholernie niecierpliwa i koszmarnie drażliwa.
Ale gdy wszystko można spokojnie załatwić, to i ja spokojna jestem.
I do dzieci mam anielską cierpliwość

[somebody]

[Taka jedna]

nie jestem cierpliwa raczej (jeśli można ustawic to jako przeciwieństwo) mam słomiany zapał nie kompali mnie w gorącej wodzie...jak muszę to swoje odczekam ale byle nie za długo co do dieci, to sama nie wiem ostatnio miałam mało z nimi styczności (dzięki bogu )

[Zaheel]

Mnie na pewno by wyposili z tego nieba i to w jak najszybszym tępie. Cierpliwość u mnie jest ograniczona i bardzo szybko się wyczerpuje. Kiedy mam coś poprawiać, albo robić jeszcze raz to ponoszą mnie nerwy i robię daną rzecz jeszcze gorzej najczęściej. Chciałabym wszytsko mieć teraz, zaraz. Cierpliwość mam jedynie kiedy coś straszliwie mnie wkurzy, wtedy potrafie się zawziąść i nie odpuszczać do końca, ale to bardzo żadkie przypadki.
A co do dzieci to po spojrzeniu na ostatnie opieki nad moim siostrzeńcem i siostrą to chyba nie mam... xD

[Unconventional]

Raczej jestem niecierpliwa....I szybko się zniechęcam zbyt szybko

[Fantasia]

Właśnie przechodzę przyspieszony kurs pokory i cierpliwości jak narazie dobrze mi idzie. A swoją drogą to bardzo swobodne mieć w sobie pokłady tzw: stoickiego spokoju można czasem "usiąść" i popatrzyć jak się wszyscy śpieszą a ty spokojnie czekasz na to co ma nadejść.
Nad cierpliwością najczęściej treba pracować, szczególnie w tych czasach gdy czas to pieniądz. Chciałoby się wszystko szybko i łatwo i jak coś nie idzie po naszej myśli to od razu dzika wściekłość
Ostatnio też nauczyłam się jak ważna jest cierpliwośc w miłości i jak pewneie najtrudniejsza zarazem co prawda po czasie mi to przyszło ale wiele mnie to nauczyło.

[Krystyna]

Ja chyba nie jestem cierpliwa, pamiętam jak kiedyś tłumaczyłam koleżance zadanie z matmy, które dla mnie było oczywiste, a ona nie mogła za żadne skarby zrozumieć tego zadania myślałam, że ją zastrzelę. Poza tym codziennie słyszę od dziadka słowa typu "jaka dziś pogoda" "Jaki dziś mamy dzień?" "gdzie są wszyscy?" i te pytania słyszę po 100 razy na dzień szału można dostać eh... reasumując nie mam cierpliwości oj nie mam...

[Deirdre]

Chyba jestem. To znaczy... TeĹź wiele zaleĹźy od kwestii, prawda?
Trudno mnie wyprowadzić z równowagi, ale jeśli komuś na tym zależy, to mu się uda. xD
Jeśli chodzi o tłumaczenie matmy/chemii mojemu bratu, to szlag mnie trafia, jak tłumaczę mu jedną i w dodatku całkiem banalną rzecz enty [nie drugi, nie trzeci, nawet nie szósty...] raz, a on nic nie rozumie.
No, i chyba że mam 'trudne dni'... Lepiej uciekać. xD

[Nena]

Ja jestem bardzo niecierpliwa , bardzo łatwo jest mnie wyprowadzić z równowagi

[Fantasia]

[Judith]

Zazwyczaj niecierpliwość tłumię w sobie. Często mnie wręcz"rozdziera"coś od środka ale z zewnątrz tego nie okazuję. Więc jestem osobą niecierpliwą ale na duchu
Tłumaczyć potrafię i nawet odpowiadać po setki razy na to samo pytanie ale tylko dzieciom.
Ciężko jest mnie wyprowadzić z równowagi, chyba że się ktoś naprawdę postara.
Potrafię czekać na spóźniające się koleżanki i nie wykrzyczeć na nie, a nawet nie wspomnieć o spóźnieniu.

Ale cierpliwość przychodzi w miarę praktyki...trzeba dużo ćwiczyć

[Madame Bovary]

Na co dzień jestem bardzo cierpliwa, tłumaczenie czegoś komuś, uczenie - żaden problem. Ciężko jest mnie wyprowadzić z równowagi, potrzeba na prawdę zdolnej osoby . Co innego jest z dziećmi, nie lubię i już. Dziwnym trafem dzieci mnie uwielbiają, co uważam za jakieś nieporozumienie. Chociaż może to przez to, że nie zwracam na nie uwagi, a dzieci lubią być w jej centrum..?