Forum Dyskusyjne

[Igriana]

Jaki jest Wasz stosunek do ogólnie pojętej przeszłości?

W tym temacie chciałabym też zawrzeć wszelkiego rodzaju rozważania na temat przeszłości zarówno Polski, jak i przeszłości naszej osobistej. Wszystko wzięło się stąd, że odkopałam stare kasety, na których mam może z dwa latka i wszyscy na nich są młodsi o 20 lat. To takie niesamowite, szczególnie kiedy postać z kasety nagle stwierdza, że za 15-20 lat to będzie piękna pamiątka i nawet nie wie jak wiele ma racji ^^

[xavras]

Nie mam w zwyczaju tęsknić w piątek do czwartku, jak rzekł kiedyś (nie zgadniecie kto) Sapkowski. ^^

[Krystyna]

Tez mam kilka kaset jak bylam mala. Tak samo stare zdjecia. Lubie wracac do przeszlosci bo to bardzo mile. Patrzec jakim bylam pieknym bobasem jak sie wstydzilam kamery, i jak pieknie recytowalam wiersze wtedy twierdzilam, ze taka kaseta to obciach a teraz... mozna sie przynajmniej posmiac

Poza tym to przeszlosc to dla mnie czas gdy bylam mala. To co dzialo sie jakies 3 lata temu to tez oczywiscie przeszlosc, ale taka inna malo szczegolna. Pewnie za jakies 5 lat bedzie ona dla mnie rownie wazna, smieszna itp jak teraz 'ta moja przeszlosc z bobasa'.

nvm zgubilam sie

[spiderwoman]

jeśli chodzi o pamiątki z mojego dzieciństwa to mam mnóstwo zdjęć z małą pyzatą Asią - w końcu byłam pierwszym i do tego dość długo wyczekiwanym dzieckiem. uwielbiam je przeglądać wszystkie zabrałam do własnego albumu. jeśli chodzi o filmy, to takich raczej nie mama... jest tylko jeden z komunii. osobiście wolę zdjęcia jednak filmiki takie jakie mają Mazin czy Igriana - fajna pamiątka

jeśli chodzi o przeszłość narodu, to uważam, że trzeba uszanować historie, uszanować święta narodowe i pamięć ludzi, którzy oddali życie za kraj.
jednak nie popadajmy w jakiś przesadny zachwyt, bo i Polakom zdarzały się niechlubne okresy, ale też nie rozwlekajmy się za bardzo nad tym bo przeszłości nie da się zmienić w żaden sposób

[xavras]

Przeszłość narodu? Od Bugu po Odrę same pomniki, cmentarze i Bóg wie co jeszcze... Zburzyć, parkingi postawić - może się ludziom we łbach rozpogodzi...

Przeszłość narodu można szanować w książkach. Ale co to za naród, kiedy były prezydent (elektryk wysokich napięć ) chwali się, że nie przeczytał w życiu żadnej książki...

[Maciooj]

Zgadzam się z Xavrasem Polacy wciąż stawiają pomniki, ogłaszają żałoby narodowe, etc... Skończmy z tym! Może ludzie zmądrzeją w końcu!

Co do wspomnień z dzieciństwa.. Kocham oglądać zdjęcia i oglądać filmy jak rozrabiam, śmieję się, bawię się z innymi dzieciakami Z chęcią wróciłbym do tamtych beztroskich czasów

[cichy]

ja dzisiaj rano szukałem zdjęc, które robiłem ale nie jak byłem mały tylko z kilka lat temu.. kiedyś może były zwykłe ale z wiekiem staję się nadzwyczaj cudne i piękne.. tak samo jak chwile w których były robione..

[Taka jedna]

Ja mam dwie takie kasety. Jedna z okresu jak miałam lat 4 a drugą jak miałam 6 (komunia mojej siostry) dla mnie to są wyjątkowe kasety bo są to zapiski z ostatniego lat moich dziadków Dziwnie ogląda się ich uśmiechniętych kiedy wie się, ze oni nie żyją a co gorsza wspomnienia ich już mi się zacierają...
Do przeszłości się tęskni, przeszłości można żałowac ale jest naszym piętnem i jaka była nasza przeszłość tacy jesteśmy my, a co gorsze/lepsze tacy pozostaniemy

[somebody]

Przeszłość jest ważna, ma na nas często decydujący wpływ, ale nie można wywlekać jej przy każdej możliwej okazji i chodzi mi tu głównie o przeszłość historyczną- pamiętajmy, ale nie przeginajmy podchodząc do kogoś/czegoś z uprzedzeniami, bo coś wydarzyło się kiedyś.

Co do tej mojej czy mojej rodziny to jednym ze wspaniałych "poprawiaczy" nastroju jest obejrzenie starych fotografii- rodziców z dzieciństwa, małej Justyny z dwoma zębami, kasety z uwiecznionymi wygłupami kuzynów itd.

Poza tym mam manię zbierania pamiątek starych po rodzinie-odgrzebywania ich po strychach itd., np stare dokumenty, listy jakieś itp., mogę w tym siedzieć dłuuugo.

[annoth]

Nie mam zbyt wielu pamiątek po dzieciństwie, nie licząc zdjęć. Ale one są zbyt statyczne i nie oddają tego "jak było", co bardzo chciałbym zobaczyć.

Czas przesiewa wspomnienia, zostawiając jedynie te piękne (w większości przypadków), dlatego tęskni się za dzieciństwem, tęskni się za młodością, czując jednocześnie że wtedy było lepiej => teraz nie jest już tak fajnie. Wg mnie ma to ogromne znaczenie, jeśli chodzi o przeżywanie konkretnej chwili i w ogóle o teraźniejszość. Zdecydowanie częściej czuję się szczęśliwy w przeszłości, niż teraz lub później. A standardowy poziom odczuwania satysfakcji tu i teraz, to wg mnie bardzo duża część osobowości (uhh... ale pseudointeligencko wyszło).
Ogólnie to temat przeszłości w życiu człowieka jest bardzo ciekawy i nie mogę się wręcz doczekać, kiedy w charakterach ukaże się artykuł o tym traktujący.

[ankaanka]

Przeszłość państwa mnie interesuje, ta od pierwszej wojny światowej. Nie wiem. Jakoś. Dziś moim zdaniem trzeba o tym wszystki pamiętać, jednocześnie nie idealizując polskich osiągnięć czy zacierając niedociągnięcia i błędy. Jest to jednak chyba troche trudne, bo myslę, że łatwiej jest być dumnym i uwydatniać zasługi Polaków oraz zbrodnie innych narodów, niż przyznawać się do nawet najmniejszych błędów z przeszłości.

Co do mojej osobistej... to... Lubię raz na jakiś czas poprzeglądać zdjęcia ale nie te z dzieciństwa (no, chyba że z dzieciństwa moich rodziców ) tylko te sprzed trzech, czterech lat. Z tego powodu, że pamiętam i dobre i złe chwile i mogę powspominać nie tylko wydarzenia i "oh jak było fajnie..." lub "oh, jak było okropnie!" ale też w jakimś stopniu przypominam sobie swoje emocje, spojrzenia ludzi, tego, czego na zdjęciach nie ma i na co nie ma dowodów istnienia...

[Zaheel]

Zależy jak traktować przeszłość... Osobiście patrzę na nią jako na dzieciństwo i resztę. Bo dzieciństwo jest piękne, kolorowe, kiedy wiele problemów było dla mnie nieistotnych lub wcale ich nie dostrzegałam, szalałam z braćmi ciotecznymi czy Rodzicielem - beztroska zupełna. Reszta kiedy już coś zaczynałam rozumieć, wiedzieć coś. Tu może już nie jest tak kolorowo, ale przynajniej wiążę to juz z określonymi przerzyciami, a nie jak dziecińctwo ze zdjęciami czy pojedyńczymi przebłyskami. Tu już mam konkretne zdarzenia i to właśnie one dominują a nie obrazy... Pozatym nie lubię zdjęć, bo to zamykanie takich chwil, które chciało by się zabrać, a się nie da. Lepiej pozostawić to wspomnieniom.
Jeśli chodzi o przeszłość państwa... Mam nią przesyt, wszędzie jest wyciągana, odwołanie do tradycji. Trzba o tym pamiętać, ale po co się odwoływać namiętnie i wciąż? Wiele ludzi już to wręcz nudzi, jak po raz kolejny mówi się np. o powstaniach. Teraz trochę inne ideały są uznawane zazwyczaj i takie porównania chyba nie są najbardziej trafne.

[Kya]

Ja z przeszłości zawsze staram się wyciągnąć wnioski, ale specjalnie jej nie rozpamiętuję, bo w życiu nie można się ciągle oglądać za siebie. Było, minęło.
A pamiątek trochę mam, ostatnio oglądałam stare zdjęcia i nagle mnie olśniło jak to czas szybko leci...

[doopek]

Fajne są takie filmy i zdjęcia z dzieciństwa Posiadam całkiem imponujące archiwum... Choć dawno go nie przeglądałem... Ale te zatracone talenty, o których ciągle przypomina mi rodzina... xD

Jeśli chodzi o przeszłość Polski to polecam książkę "7 Polskich grzechów głównych" Zbigniewa Zauskiego. Owy Pan przedstawił w swoim dziele ciekawe opinie i fakty historyczne, które tak naprawdę wyglądają inaczej, niż to jest na ogół przyjęte.

[ankaanka]

Dziś do mnie dotarło, że nawet jeśli z kimś się znało kilka lat, to ciężko jest sobie czasem przypomnieć konkretne, charakterystyczne wydarzenia z nim związane...