Ewan_McTeagle 
Wiek: 38
Do³¹czy³: 29 Maj 2006
Posty: 70
Sk¹d: łódź albo jacht
|
 Wys³any: 2006-06-20, 02:29 Ciekawostki z życia chrzÄ…szczy
|
|
|
Zdawał się pusty, w tym sensie, że dostrzegał wszystko. Gwiazdy, nową fryzurę ukochanej, czy też błękitne niebo na zapleczu czyichś myśli. Swój deszcz chował głęboko i nie raz w słoneczny dzień pojawiał się w pubie w przemoczonych skarpetkach. Gdy początkowe zdziwienie otoczenia ustępowało wymykał się do ubikacji, wykręcał do sucha i spokojnie dopijał piwo. Chwilami przerażała go świadomość tego, ile zjawisk atmosferycznych może pomieścić umysł i serce jednego człowieka.
Wokół tyle do obejrzenia, iż nie mógł do tego przywyknąć. Zachłystywał się tym, tak jak inni zachłystywali się własnym sukcesem, samochodem czy kolejną, zaliczoną dupą, która była za głupia, by dostrzec, iż w tym wszystkim nie ma miłości prócz deszczu.
Jednak dla niego wszystko było nowe, świeże, ekscytujące i gaszące pragnienie, niczym słodka pomarańcza. Z drugiej jednak strony zaczął dostrzegać, że w zasadzie wszystko to już zna. Zapach powietrza przypominał dzieciństwo u dziadków, kontury drzew na tle nieba niewątpliwie odzwierciedlały miłość, którą utracił. Smak papierosa ulotny, jak rozmowa ze zmarłym ojcem.
Zbyt wiele dla 5 zmysłów.
Stał przed budynkiem i nie mógł dostrzec piękna oczywistego nawet dla laika. Kontury zlewały się w niewyraźną papkę, kanty zaokrąglały, a ściany drżały w delirium. Zastanawiał się jak to wspomnienie będzie wyglądało za pięć lat? Czy cokolwiek pozostanie? Zielona trawa, alejki pomiędzy i charakterystyczne wykończenie jego strony ulicy? Gdyby tylko mógł zrobić zdjęcie tej ulicy i powiedzieć, o niej wszystko. Zwykle nie mówimy wszystkiego, co powinniśmy byli powiedzieć i to nas dusi, niczym astma.
Święcie przekonany wierzył, iż powinno być więcej miejsca, więcej okien, pokoi i przestrzeni. By potem, po latach chwila upadku była pełna, spójna. Wszystko dopasowane wedle uznania; muzyka, napięcie, zwroty akcji, emocje, łzy i uśmiechy na twarzach znajomych powracające, niczym ulubiony refren. Ostatnio pojawiło się zbyt wiele trudności i komplikacji. W zasadzie we wszystkim. Chwile przemijały szybko zmuszając niejako, by naprędce dostrzec ich znaczenie i pointę. I dać sobie spokój.
On tak nie chciał. Czuł, że za tym kryje się coś więcej. A jeśli nie to jednak powinna być w tym tajemnica, która łaskotałaby podniebienie, niczym zimne piwo.
Wiedział, że inni także to czują. Nawet jeśli nie chcieli się przyznać. Jednak ktoś zawsze jest pierwszy, ktoś zaczyna działać zanim pozostali do tego dojrzeją.
Pewnego dnia postanowił. Bez specjalnych przemyśleń. To po prostu przyszło. Zaraz po śniadaniu. Kilka minut przed serwisem informacyjnym. Cały łańcuch prawdopodobieństwa. Rozejrzał się uprzednio na cztery strony i ruszył z kącika oczu. Z wiatrem w żaglach, pełny przekonania i nadziei. Przeciwko mikrobom, przeciwko wysokim kosztom życia, przeciwko ograniczonej ilości dobrych pomysłów, za sto dziewięćdziesiąt dwie postawy i kolory w zależności od płci. W imię przyszłości, w imię miłości oraz w imię absurdu. |
_________________
Best regards
Ewan |
|
Deirdre 
prywatne chmury (;
Wiek: 36
Do³¹czy³a: 26 Cze 2006
Posty: 2473
|
| Wys³any: 2006-06-27, 22:07
|
|
|
I nie wiem, co mam napisać. 
Lubię teksty, za pomocą których autor usiłuje (nie)świadomie zmusić czytelnika do myślenia.
I nawet daruję to "5" ( w opowiadaniach piszemy "pięć"), brak dwóch(chyba) przecinków i jeden przecinek w nadmiarze.  |
_________________
'a co to za miłość? kobieta potrzebuje gotówki, futer, brylantów i romantyzmu. a nie tylko romantyzmu!' |
|
FAQ
Szukaj
U¿ytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Album
