Forum Dyskusyjne

[Kya]

Czasem to nie jest zmienianie się dla ukochanego a dla samej siebie. Po co ma Ci ględzić codziennie, że rozrzucasz rzeczy po całym mieszkaniu, jak możesz tego nie robić i uniknąć niepotrzebnych spin?

[Anoniman]

W tych czasach, gdy do samotne wychowującej dziecko kobiety prędzej przyjdzie telewizja celem zrobienia reportażu niż owładnięci religijnym szałem wieśniacy z widłami i pochodniami (vide Shrek) zamieszkanie razem przed ślubem to chyba norma, która daje efekty. Nie widzę żadnych wad takiego rozwiązania.

[Galna]

Sama już mieszkam z swoim, a do ślubu mam na pewno jeszcze daleko. Jak dla mnie ślub to tylko zbędna formalność.. Wiec mieszkanie przed nim dla mnie jest norma, Przynajmniej człowieka można poznać tym, najlepiej...

[putcat]

Ja raczej ze swoją mieszkać nie będę. Nawet gdybym takową miał, to przecie cały urok jest w chodzeniu do niej, albo w goszczeniu jej, albo spotykaniu się w jakimś umówionym miejscu. Gdybym jednak wiedział, że byłbym z nią przez całe życie, to czemu nie A ktoś mi da taką gwarancję?

[Krystyna]

[lapicaroda]

[putcat]

[Troy]

takie jeżdżenie i spotykanie się w umówionych miejscach jest bardzo sympatyczne.
ach, te wielogodzinne rozmowy, czekanie na kolejne spotkanie. malowanie się, strojenie, perfumowanie, żeby podobać się jeszcze bardziej. a od czasu do czasu zostawanie u drugiej połówki na noc. wtedy ten wieczór jest cenny, zrobienie dla niego kanapki jest przyjemnością. wszystko robi się razem.

a jak się już zamieszka razem, zaczyna pojawiać się wszechogarniająca rutyna.
dwie osoby w jednym mieszkaniu mogą robić dwie różne rzeczy. nawet robienie mu kanapek w końcu się znudzi. im bardziej razem, tym bardziej osobno.

takie jeżdżenie i spotykanie się w umówionych miejscach jest bardzo sympatyczne.
ach, te wielogodzinne rozmowy, czekanie na kolejne spotkanie. malowanie się, strojenie, perfumowanie, żeby podobać się jeszcze bardziej. a od czasu do czasu zostawanie u drugiej połówki na noc. wtedy ten wieczór jest cenny, zrobienie dla niego kanapki jest przyjemnością. wszystko robi się razem.

a jak się już zamieszka razem, zaczyna pojawiać się wszechogarniająca rutyna.
dwie osoby w jednym mieszkaniu mogą robić dwie różne rzeczy. nawet robienie mu kanapek w końcu się znudzi. im bardziej razem, tym bardziej osobno.

[Kya]

Ale Troy my tu mówimy o życiu razem przed ślubem. Czyli i tak wiadomo, że kiedyś się przejdzie do tego, co nazywasz rutyną, tylko czy robić to wcześniej czy później?
wiadomo, że pierwszy etap jest taki, że starasz się najbardziej, ale z drugiej strony to też nie jest do końca Twoje prawdziwe oblicze.

Ja sobie nie wyobrażam poślubić kogoś przed wspólnym zamieszkaniem, to chyba najlepsza próba. No i to też ważny krok w związku, który powinien być wykonany przed innym ważnym.

[Troy]

Cytat:

Ale Troy my tu mówimy o życiu razem przed ślubem.

ja teĹź.

Cytat:

Ale Troy my tu mówimy o życiu razem przed ślubem.

ja teĹź.

[Kya]

W dalszym ciągu pominęłaś połowę mojej wypowiedzi, a takie cytowanie partiami wyrwanego z kontekstu zdania jest trochę bez sensowne...
A więc powtarzam:

[Taka jedna]

[putcat]

[Mietek]

A mnie ciekawi to zjawisko. Bo niby tak wszyscy piszą, że lepiej zamieszkać i nie wiadomo co.
A jak tak patrzę, to z zeszłych pokoleń gdzie mieszkanie przed ślubem było czymś nie do pomyślenia tak dużo jest udanych długoletnich, dożywotnich związków.
A teraz, gdzie w zasadzie każdy mieszka ze swoją "drugą połówką" przed ślubem i to nieraz nawet kilka lat, są same rozwody i same zdrady. Coś tu jest nie tak.

[putcat]